Amator, reż. Krzysztof Kieślowski, 1979
Pracujący jako zaopatrzeniowiec w zakładzie przemysłowym Filip Mosz (Jerzy Stuhr) kupuje kamerę, aby uczcić narodziny córki i dokumentować jej rozwój od pierwszych chwil po urodzeniu. Mosz przechodzi stopniową przemianę: z amatora zmienia się w człowieka świadomego swoich twórczych możliwości. Szybko zaczyna robić filmy nie tylko o swojej rodzinie, ale również o miejscu pracy i mieście, w którym mieszka. Porzucenie konformizmu i „świętego spokoju” wiąże się u niego jednocześnie ze wzrostem świadomości i odpowiedzialności za swoje dzieło. Mosz przechodzi przemianę od konformisty do artysty; droga ta jest jednak bardzo trudna i wymaga od Filipa odwagi, poświęcenia i refleksji nad samym sobą.
Barwy ochronne, reż. Krzysztof Zanussi, 1976
Film Krzysztofa Zanussiego portretuje dylematy środowiska akademickiego. Akcja filmu rozgrywa się w trakcie kilku dni, podczas letniego obozu ze studentami. Po dwóch stronach barykady stają: cyniczny docent Szlestowski (Zbigniew Zapasiewicz) i pełen ideałów młody magister (Piotr Garlicki). Czy jednak postawa docenta jest jedynie cyniczna? Czy też może w jego sceptycyzmie można odnaleźć chęć uchronienia młodszego kolegi od popełnionych błędów i nadzieję, że można ich w ogóle nie popełnić?
Wodzirej, reż. Feliks Falk, 1977
Główny bohater filmu, Lutek Danielak, grany przez Jerzego Stuhra, pracuje jako tytułowy wodzirej. Jego kariera zawodowa nabiera tempa, ale Danielak ma w swoim zawodzie sporą konkurencję. Dążąc za wszelką cenę do jej zdystansowania nie waha się dla posady poświęcić zaufania najbliższych mu osób. Przestają się dla niego liczyć zarówno miłość, jak i przyjaźń. Bohater odnosi sukces, ale za jaką cenę?