Film wobec innych sztuk

Oto finałowa scena z „Muzykantów” Karabasza. Wcześniej przyglądaliśmy się, jak zespół „Dęciaków” ćwiczył i próbował. Teraz wreszcie udaje się muzykom osiągnąć pożądany efekt. Harmonia wykonania współbrzmi z porządkiem ruchów kamery, rytmem montażu. Opowiadanie staje się płynne niczym wykonanie muzyki. Stopniowo zbliżamy się coraz bardziej do twarzy wykonawców. Choć cały czas muzyka płynie z wydobywana przez grających z instrumentów to pod koniec, gdy oglądamy usta i policzki wykonawców, odnosimy wrażenie jakby to one teraz grały. Muzycy zespoili się ze swoimi instrumentami. Muzyka przenika ich i wypływa na zewnątrz unosząc się ponad halą remontową, w której na początku filmu widzieliśmy przy pracy tramwajarzy. To oni po pracy udali się na salę prób, by ćwiczyć z zespołem.  Muzyka stopniowo cichnie. Ostatni dźwięk w filmie pada wraz z ostatnim napisem, ostatnim sygnałem wizualnym, jaki pojawia się na ekranie.

Muzykanci